Turkije en Duitsland, ooit twee sterke bondgenoten van elkaar, zagen hun relaties het afgelopen jaar snel verslechteren. Voor de Turkse economie kan het wegvallen van de Duitse steun echter een financieel drama betekenen, dit door de grote overmacht van Duitsland binnen de Europese context.
De banden tussen Duitsland en Turkije zijn door de grote aanwezigheid van een Turkse minderheid binnen Duitsland lange tijd zeer goed geweest. De laatste jaren nam Erdogan echter een extremere houding aan ten opzichte van Europa waardoor nu zelfs bondskanselier Merkel gedwongen is om de relaties te herbekijken.
Met de goedkeuring van de Duitse minister van buitenlandse zaken Sigmar Gabriel wordt de relaties tussen beide landen dan onder de loep genomen. Dit beperkt zich niet enkel tot politieke waarschuwingen maar heeft wel degelijk een economische invloed. Onder meer Duitse bedrijven welke investeren in Turkse bedrijven met een link naar terrorisme kunnen hierdoor in de problemen komen.
Naast de economische schade voor Duitsland is het grootste struikelblok de migrantenproblematiek. Merkel kan zonder de hulp van Erdogan er niet in slagen het migrantenprobleem structureel aan te pakken. Een gegeven wat Erdogan maar al te graag uitspeelt als joker ten opzichte van Duitsland en bij uitbreiding naar Europa.
Voor Turkije is de schade echter een pak groter indien de relaties met zijn grootste handelspartner op termijn niet verbeteren. Naast de grote handelsstromen tussen beide staten gaan ook veel Duitse toeristen op vakantie naar Turkije. Deze zorgen samen met de handel voor een stabiele stroom aan buitenlandse deviezen welke van levensbelang zijn voor de Turkse economie.
Tot op heden slaagt Merkel er wonderwel in de balans in evenwicht te houden. Indien Erdogan het huidige pad blijft bewandelen ontstaat echter de vrees dat Merkel zich volledig afkeert van Turkije en dit eveneens doorvoert binnen de Europese Unie. Voor Turkije zou dit een economische zelfmoord betekenen door het groot handelsbelang met het “rijke” Europa.
Erdogan kan weliswaar de banden aanhalen met landen zoals Rusland en Iran, maar geen van beide kan het economische deficit goedmaken wat ontstaat door het wegvallen van de handel met de Europese Unie. Ook de financiële steun welke het land krijgt vanaf 2018 om de vluchtelingenstroom in te perken (6 miljard Euro) staat dan op de helling.
De verwachting is dan ook dat beide staatsleiders zich niet te ver zullen riskeren. Op welke manier bondskanselier Merkel zich zal gedragen na de Duitse verkiezingen, welke ze hoogstwaarschijnlijk wint, is echter een andere vraag. Duitsland prefereert echter de economie boven politieke problemen waardoor er een grote kans bestaat dat de situatie niet te ver escaleert. En terwijl Erdogan bedreigingen uit aan het Europese adres, exporteert Duitsland lustig door en ziet zo zijn economische macht verder groeien.
Bronnen: